İMAMOĞLU TARİHİ
İmamoğlu ilçesini tarihi Adana ili ve Kozan ilçesinin tarihi içerisinde ele alınmalıdır. İlçe merkezinin oluşumu sonraki tarihlere rastlarsa da ilçeye bağlı köylerde yerleşimin tarihi daha öncelere kadar dayanmaktadır. Bu nedenle ilçenin tarihini bağlı köylerin Adana’nın ve Kozan’ın tarihinden ayrı tutmak doğru olmaz. İmamoğlu ilçe merkezi Adana il merkezine 45 km Kozan ilçe merkezine 27 km mesafede olup Adana’dan Kozan, Feke, Saimbeyli ve Tufanbeyli’ye giden yol güzergahı üzerinde bulunur. İlçenin bu coğrafi konumu aynı zamanda ilçenin tarihini de etkilemiştir. İmamoğlu’nun en eski yerleşim kalıntıları Çörten köyü Pekmezci mahallesindeki Altınini kalıntıları ile Koyunevi köyünde bulunan mozaik kalıntıları, mağaralar ve eski küplerdir. Ayrıca Ufacıkören gibi çevre köylerde Örenler mevcuttur. 1965 fırka-i İslahiye olayından sonra Kozan-Adana arasında emniyetli ulaşım sağlanması için yol güzergahı üzerinde bir han ve hanın yanında güvenliği sağlayacak zabıta teşkilatının kurulması politikası neticesinde bu günkü İmamoğlu ilçe merkezi oluşmuştur. Ayrıca çevredeki köylerin oluşumu da gerçekleşmiştir. Kozan 1923-1926 yılları arasında vilayetlik yapmıştır. 1926 yılında tekrar Adana vilayetine bağlı ilçe haline dönüştürülmüştür. İmamoğlu ilçesini bugünkü
köylerinin çoğu Cumhuriyetin ilk yıllarında vardı ve Kozan’a bağlı köylerdi. Çevre köylerin Cumhuriyetin ilk yıllarında var olduğu tartışılmazdır. Ama İmamoğlu’nun ismi nereden geldiği ve nasıl olduğu henüz belli değildir. İmamoğlu isminin kaynağı konusunda farklı rivayetler bulunmaktadır. Bugünkü İmamoğlu ilçe merkezinin yerinde eskiden garipler mezarlığı bulunurmuş, çevredeki konar göçerler cenazelerini buradaki mezarlığa defnederlermiş, bu mezarlık zaman içerisinde kaldırılarak yerleşime açılmıştır. Bu bölgenin aynı zamanda önceleri bataklık olduğu ve bol miktarda sivrisinekten dolayı sıtma hastalığı olduğundan yerleşime açılmadığı, ancak yol güzergahı konumu nedeniyle geliştiği rivayet edilmektedir. İmamoğlu ismini “kör imam” lakabıyla anılan bir kişini toroslardan doğan çepelce deresi üzerinde konulan köprü başında inşa ettiği han olan konaklama yerinden aldığı söylenmektedir. Bugünkü ilçe merkezinde toroslardan doğan çepelce deresinin üzerinde bulunan köprü başı konaklama yeri olarak bir hanın bulunduğu rivayet edilmiştir. Bu rivayet Kozan ile Adana arasında doğru kabul edilmiştir. İmamoğlu ilçe merkezi boş alan olduğundan devlet tarafından iskana müsait bölge olarak belirlenmiştir. Anadolu dışından gelen Türk asıllı göçmenlere tahsis edilmiştir. Bu yüzden 1936 yılında Romanya’dan gelen göçmenler ilçeye bağlı Koyunevi, Yazıtepe ve Ayvalı köylerine yerleşmişlerdir. Ayrıca 1938 yılında gelen göçmenlerde bu günkü ilçe merkezinin bulunduğu yere hükümetçe yerleştirilmişlerdir. Daha sonra Ceyhan ve Kozan ilçelerinde bulunan Romanya göçmenleri de İmamoğlu’na taşınmışlardır. İmamoğlu Romanya ve Bulgaristan’dan gelen göçmenlerin ve çevre ilçe ve köylerden gelen yerli halkın yerleşmesiyle Koyunevi köyünün bir mahallesi olmuştur. Koyunevi köyünün mahallesi iken 1940 yılında köy tüzel kişiliğine kavuşmuştur. İmamoğlu köyü kurulduktan sonra bir cazibe merkezi haline gelmiş ve 1945 yılında İmamoğlu pazarı kurulmuştur. 1946 yılından itibaren göçer yörükleri ile civar köylerde barınan yarı göçebe hayatı yaşayan aşiretler de İmamoğlun’u mesken tutmuştur. 02/10/1949 tarihinde daimi asayiş karakolu olarak jandarma teşkilatı kurulmuştur. 1950 yılında Bulgaristan’dan gelen Türk asıllı göçmenler iskan edilmişlerdir. 30/07/1959 tarihinde bucak teşkilatı statüsüne kavuşmuştur. 1964 yılında belediye teşkilatı kurulmuştur.
köylerinin çoğu Cumhuriyetin ilk yıllarında vardı ve Kozan’a bağlı köylerdi. Çevre köylerin Cumhuriyetin ilk yıllarında var olduğu tartışılmazdır. Ama İmamoğlu’nun ismi nereden geldiği ve nasıl olduğu henüz belli değildir. İmamoğlu isminin kaynağı konusunda farklı rivayetler bulunmaktadır. Bugünkü İmamoğlu ilçe merkezinin yerinde eskiden garipler mezarlığı bulunurmuş, çevredeki konar göçerler cenazelerini buradaki mezarlığa defnederlermiş, bu mezarlık zaman içerisinde kaldırılarak yerleşime açılmıştır. Bu bölgenin aynı zamanda önceleri bataklık olduğu ve bol miktarda sivrisinekten dolayı sıtma hastalığı olduğundan yerleşime açılmadığı, ancak yol güzergahı konumu nedeniyle geliştiği rivayet edilmektedir. İmamoğlu ismini “kör imam” lakabıyla anılan bir kişini toroslardan doğan çepelce deresi üzerinde konulan köprü başında inşa ettiği han olan konaklama yerinden aldığı söylenmektedir. Bugünkü ilçe merkezinde toroslardan doğan çepelce deresinin üzerinde bulunan köprü başı konaklama yeri olarak bir hanın bulunduğu rivayet edilmiştir. Bu rivayet Kozan ile Adana arasında doğru kabul edilmiştir. İmamoğlu ilçe merkezi boş alan olduğundan devlet tarafından iskana müsait bölge olarak belirlenmiştir. Anadolu dışından gelen Türk asıllı göçmenlere tahsis edilmiştir. Bu yüzden 1936 yılında Romanya’dan gelen göçmenler ilçeye bağlı Koyunevi, Yazıtepe ve Ayvalı köylerine yerleşmişlerdir. Ayrıca 1938 yılında gelen göçmenlerde bu günkü ilçe merkezinin bulunduğu yere hükümetçe yerleştirilmişlerdir. Daha sonra Ceyhan ve Kozan ilçelerinde bulunan Romanya göçmenleri de İmamoğlu’na taşınmışlardır. İmamoğlu Romanya ve Bulgaristan’dan gelen göçmenlerin ve çevre ilçe ve köylerden gelen yerli halkın yerleşmesiyle Koyunevi köyünün bir mahallesi olmuştur. Koyunevi köyünün mahallesi iken 1940 yılında köy tüzel kişiliğine kavuşmuştur. İmamoğlu köyü kurulduktan sonra bir cazibe merkezi haline gelmiş ve 1945 yılında İmamoğlu pazarı kurulmuştur. 1946 yılından itibaren göçer yörükleri ile civar köylerde barınan yarı göçebe hayatı yaşayan aşiretler de İmamoğlun’u mesken tutmuştur. 02/10/1949 tarihinde daimi asayiş karakolu olarak jandarma teşkilatı kurulmuştur. 1950 yılında Bulgaristan’dan gelen Türk asıllı göçmenler iskan edilmişlerdir. 30/07/1959 tarihinde bucak teşkilatı statüsüne kavuşmuştur. 1964 yılında belediye teşkilatı kurulmuştur.
